یه روز ترکه ...
اسمش ستار خان بود، شاید هم باقرخان.. ؛
خیلی شجاع بود، خیلی نترس.. ؛
یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش روگذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من وتو، برای اینکه ما یه روزی تو این مملکت آزاد زندگی کنیم

یه روز یه رشتیه
اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛
برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلقه تلاش کرد، برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛
اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.

یه روز یه لره...
اسمش کریم خان زند بود، موسس سلسله زندیه؛
ساده زیست، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن میشد از شدت عمل احتراز می کرد .

یه روز یه قزوینه ...
به نام علامه دهخدا ؛
از لحاظ اخلاقی بسیار منحصر بفرد بوده و دیوان پارسی بسیار خوبی برای ما بر جا نهاد.

یه روز ما همه با هم بودیم...، ترک و رشتی و لر و اصفهانی و...
تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند و قفل دوستی ما رو شکستند... ؛
حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، به همدیگه می خندیم!!! و اینجوری شادیم !!!!
این از فرهنگ ایرونی به دور است.

پشتش سنگین بود و جاده‌های دنیا طولانی. می‌دانست که همیشه جز اندکی از بسیار را نخواهد رفت. آهسته آهسته می‌خزید، دشوار و کُند؛ و دورها همیشه دور بودند. سنگ پشت تقدیرش را دوست نمی‌‌داشت و آن را چون اجباری بر دوش می‌کشید. پرنده‌ای در آسمان پر زد، سبک بال ...؛ سنگ پشت رو به خدا کرد و گفت: این عدل نیست، این عدالت نیست.

به نیت ناامیدی. خدا سنگ پشت‌ را از روی زمین بلند کرد. زمین را نشانش داد. کُره‌ای کوچک بود.

و گفت: نگاه کن، ابتدا و انتها ندارد ... هیچکس نمی‌رسد. چرا؟

               آسمان فرصت پرواز بلندی است، قصه این است چه اندازه کبوتر باشی.

 اولین باری که برای بچه ها خوراک جگر درست کردم هیچ وقت یادم نمی ره. غذا رو کشیدم و بچه ها و شوهرم را برای خوردن شام صدا زدم. پسر کوچکم غذا را بو کرد و اخم هایش رفت توی هم.. دخترم هم با غذایش بازی بازی می کرد ولی حاضر نبود لب بزنه. به بچه ها گفتم: "ممکنه بوی خوبی نده اما خیلی خوشمزه است، یه کوچولو امتحان کنید...اصلا می دونید اسم این غذا چیه؟ یه راهنمایی می کنم بهتون....باباتون گاهی منو به همین اسم صدا می زنه." ناگهان چشمهای دخترم گشاد شد.. به برادرش زل زد و گفت: 

پدر «دوست دارم به انتخاب من با يك دختر ازدواج كني.»

پسر «نه من دوست دارم همسرم را خودم انتخاب كنم.»

پدر «ولي آن دختر مورد نظر من دختر بيل كيتس است.»

پسر «آهان ، اگر اين طور است قبول ميكنم.»

پدر نزد بيل گيتس مي رود و مي گويد:«براي دخترت شوهري سراغ دارم.»

بيل گيتس«اما هنوز خيلي زود است كه دختر من ازدواج كند.»

پدر «اما اين جوان قائم مقام مدير عامل بانك جهاني است.»

بيل گيتس«اوه ، كه اين طور!در اين صورت قبول است.»

بالا خره پدر به ديدار مدير عامل بانك جهاني مي رود.

پدر«مرد جواني براي سمت قائم مقام سراغ دارم.»

مدير عامل«اما من به اندازه كافي معاون دارم»

پدر«اما اين مرد جوان داماد بيل گيتس است.»

مدير عامل «اوه ، اگر اينطور است باشد.»