معلمی از دانش آموزان خواست تا عجایب هفتگانه ی جهان را فهرست وار بنویسند .

دانش آموزان شروع به نوشتن کردند .

معلم نوشته ها را جمع آوری کرد . با آنکه همه یکی نبودند ، اما بیشتر دانش آموزان به موارد زیر اشاره کرده بودند : اهرام مصر ، دیوار بزرگ چین ، تاج محل ، کانال پاناما ، کلیسای سنت پیتر و... .

در میان نوشته ها کاغذ سفیدی به چشم می خورد . معلم پرسید:«این کاغذ سفید مال چه کسی است؟» یکی از دانش آموزان دست خود را بالا برد.

معلم پرسید«دخترم تو چرا چیزی ننوشتی ؟ »

دخترک جواب داد:عجایب موجود در جهان خیلی هستند و من نمی توانم تصمیم بگیرم که کدام را بنویسم .

معلم گفت : بسیار خوب ، هر چه در ذهنت است بگو ، شاید بتوانم کمکت کنم .!

در این هنگام دخترک مکثی کرد و گفت : به نظر من عجایب هفتگانه جهان عبارتند از :لمس کردن ، چشیدن ، دیدن ، شنیدن ، احساس کردن ، خندیدن وعشق ورزیدن .

پس از شنیدن سخنان دخترک ، کلاس در سکوتی محض فرو رفت.

آری عجایب واقعی همین نعمت هایی هستند که ما آن ها را ساده و معمولی می انگاریم وبه سادگی از کنارشان عبور می کنیم.

 سلام خدا جونم خوبي؟خوشي؟اون بالاها بهت خوش ميگذره؟دنياي اون بالاها بر وفق مراد هست يا مثل اين پايين ها همش بدبختيه.؟همش غم.كلاهبرداريه .همش دروغه؟


نه مطمئنم اون بالاها مثل اينجا نيست.چون اينقدربهت خوش ميگذره كه گهگاهي يه نيگا پايين به ما بنده هات نميكني.نكنه يادت رفته يه زماني هم چند ميليارد رو خلق كردي كه همشون هرجاي اين دنيا دارند صدات ميكنند.؟نكنه يادت رفته كه ماها چقدر دوستت داريم ؟

چقدر عاشقتيم.خدايا .نميدونم به چي قسمت بدم اخه بزرگتر از تو كه چيزي نيست.خدايا به خودت قسمت ميدم.به خودت كه صبح به صبح حواست به باز شدن گل ها و اواز پرندگان و نماز بندگانت هست.ولي خيلي وقته كه اونا دارند منو به اخر صف هل ميدند و منم چون اونا رو بيشتر دوست داري مجبور م هميشه برم اخر صف.و خيلي وقته منو يادت رفته.

يه بار هوس كردم كه همه رو كنار بزنم .كه بيام پيشت.بشبنم يه دل سير برات گريه كنم.ولي نميشه .اونا حواسشون بيشتر از اينا جمعه.خيلي بيشتر از من .خدايا اگه هنوز يه ذره منو فقط به عنوان اين كه بنده تم دوست داري .

اگه هنوز منو در حد يه شاخه گل زيبا ميدوني و توي تقويمت گم نشدم.اگه هنوز زير چشمي داري نگام ميكني .اگه هنوز دلت براي منم جا داره.ميام پيشت خيلي زود.خيلي خيلي زود.ميام پيشت تا يه دل سير روي شونه هات گريه كنم .تا از تنهايي هام بگم.بگم كه تو تنها دارايي من تو اين دنياي درندشتي كه همه جاش بيابونه مگر اين كه تو بارون رحمتت رو بر سر شون بباروني.

گفتم بارون .يادم به صداي خوردن قطراتش به شيشه ي اتاقم افتاد كه با هر ضربش قطره ي اشك من رقصان كنان بر روي گونه هايم جاري ميشد .و شوري اش براي اولين بار شيرين شده بود.خدايا.خيلي بزرگي كه هنوزم اب را براي شستن بدي هاي ادم هات ميفرستي.خيلي بزرگي كه هنوز به ادم شدن بنده هات ايد داري .خدايا من اين پايين چيز هايي ميبينم كه هميشه دعا ميكنم تو از اون بالا ريز شون ببيني. چيز هايي ميبينم كه هميشه دعا ميكنم تو خواب باشي و اون ها رو نبيتي .

خدايا......خدايا تنها پناهگاهم تويي .نگذار توپ و تفنگ هاي دنيا به من اسيب برسونه.خدايا نور جاده ي زندگي ام شو تا حست كنم در جاده ي زندگي ام.يا لطيف !دوستت دارم .تو هم من رو دوست داشته باش.

امروز تولدمه اما اصلا خوشحال نیستم. دلم تنگ شده؛برای روزای بچگیم که همش دلم می‌خواست بزرگ بشم، فلان کارو بکنم، پولدار بشم، و …

دلم تنگ شده؛ واسه روزایی که اگه بعد سال و ماهی توی آسمون بالای سر

کوچه‌ پس کوچه‌های خاکی درگز یه هواپیما رد می‌شد، اونقدر خوشحال می‌شدم که حد نداشت؛

دلم تنگ شده؛ واسه روزایی که فکر می‌کردم زور بابام از همه‌ی آدما بیشتره؛

دلم تنگ شده؛ واسه دورانی که وقتی می‌رفتم تو اتاق و تنهایی اشک می‌ریختم،

مطمئن بودم الان یه نفر میاد نازمو می‌کشه…                          

دلم تنگ شده…

دلم تنگه برای گریه کردن...

منم مثه خیلی از آدمای دیگه روز تولدم خوشحالم

نمی دونم چرا اما خوشحالم !

اما امسال تولدم یه چیزی کم داره

یه حس مبهم

یه علامت سوال

یه جای خالی

جای خالی یه تبریک خشک و خالی از طرف عزيزانم !!!!

آره امروز تولدمه ! 5اذر

اينو می دونم هيچكی از روز تولد من خبر نداره چون همه سرشون شلوغه و يادشون رفته كه...
امروز تولدمه و من به دلیل نا معلومی اصلا دلم نمی خواد به هیچ قیمتی ناراحت شم

درسته ! خیلی دوست داشتم که خیلی اتفاقها توی روز تولدم بیفتن اما نیفتادن

اما بازم نمی خوام ناراحت شم

  امروز زدم رو دنده ی بی خیالی !                               

 چراشو نمی دونم ؟!؟!5آذر ، تولدم مبارک!
 

 گنجیشک لالا مهتاب لالا شب بر همه خوش تا صبح فردا…لالالالایی لالا..لالایی لالالالایی لالا ..لالایی..گل زود خوابید مثل همیشه قورباغه ساکت خوابیده بیشه…جنگل لالا برکه لالا شب بر همه خوش تا صبح فردا

شما یادتون نمیاد زمستون اون وقتا تمام عشقمون این بود که رادیو بگه مدرسه ها به خاطر برف تعطیله

شما یادتون نمیاد کوچولو ها کوچولوها دستاتون بدیم به ما بریم به شهر قصه ها

شما یادتون نمیاد مدیر مدرسه از مادرامون کادو می گرفت سر صف می داد به ما.بعد می گفت: همه تو صفاشون از جلو نظام برید سر کلاساتون

شما یادتون نمیاد تقلید کار میمونه…میمون جزو حیوونه

شما یادتون نمیاد خط کشهائی که محکم می زدیم رو مچ دستمون دستبند می شد

شما یادتون نمیاد اما وقتی بچه بودیم گلبرگ گلها رو روی ناخنمون می چسبوندیم بعد می گفتیم لاک زدیم

شما یادتون نمیاد دستمال من زیر درخت آلبالو گم شده سواد داری؟

شما یادتون نمیاد، اون موقعها مچ دستمون رو گاز می گرفتیم، بعد با خودکار بیک روی جای گازمون ساعت می کشیدیم .. مامانمون هم واسه دلخوشیمون ازمون می پرسید ساعت چنده، ذوق مرگ می شدیم

شما یادتون نمیاد، وقتی سر کلاس حوصله درس رو نداشتیم، الکی مداد رو بهانه میکردیم بلند میشدیم میرفتیم گوشه کلاس دم سطل آشغال که بتراشیم

شما یادتون نمیاد، یک مدت مد شده بود دخترا از اون چکمه لاستیکی صورتیا می پوشیدن که دورش پشمالوهای سفید داره

 دانشجویی به استادش گفت:
استاد! اگر شما خدا را به من نشان بدهید عبادتش می کنم و تا وقتی خدا را نبینم او را عبادت نمی کنم.

استاد به انتهای کلاس رفت و به آن دانشجو گفت: آیا مرا می بینی؟

دانشجو پاسخ داد: نه استاد! وقتی پشت من به شما باشد مسلما شما را نمی بینم.

استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت: تا وقتی به خدا پشت کرده باشی او را نخواهی دید!